Herkese selam! Ben geldim! Melduş yine karşınızda güzel insanlar! Nasıl hissediyorsunuz? Kafanızın içinde konuşan sizle aranız nasıl? Sizi en iyi tanıyan sizle iletişiminiz ne durumda? Hayatın akışında mısınız? Yoksa rotanızın dümeninde mi duruyorsunuz?
Evet güzel insanlar! Hayat her anıyla her dakikasıyla çok değişken hepimiz için. Güzel anılar biriktirmek kadar anlamlısı yok hayatta. Ama ne kadar istesek de sürekli olumlu bir serüven içinde olmayı mümkün kılamıyoruz. Alice bile harikalar diyarında her zaman mutlu değil sonuçta. İnsanı erdemli kılan düşünceleri olgun kılan yaşadıkları akıllı yapan aldığı derslerden çıkardığı sonuçlardır. Ama bilge kılan vicdanlı olmasıdır bana göre.
Şimdi sorabilirsiniz bana bu girizgahı neden yaptın diye. Hakkınız var. Güzel bir konuya değinmeden evvel kendimce bir giriş yapmak istedim. Çünkü bugün, özellikle yaşadığımız doğal afetlerden sonra çok fazla gündemde olan ve konuşulan bir konuyu konuşmak istiyorum sizlerle. Aslında her zaman konuşulması gereken bir konu. İletişimin de hem kalbi hem beyni olan konulardır bu arada. “ETİK VE AHLAK” ….
Hadi gelin, hazırsak başlıyorum!
Travma
Yaşadığımız ağır, travmatik depremin etkileri hâlâ devam ederken özellikle geçen hafta sizlerle yaşanılan travma üzerine nasıl iletişim kurulmalı, insanlara söylemsel dokunuşlar, iletişim geçişleri, konular arası bağ kurma nasıl yapılmalı gibi ciddi bir konu üzerine konuşmak istedim. Nitekim çok detaylı olan bu konuyu bir ara tekrar kaleme almak istiyorum. Bugün ise yine çok önemli olan başka bir konu hakkında yazmak istedim. Her felaket sonrası mutlaka konuşulan konular: Etik ve Ahlak…
Etik!
Etik; sade bir tanımlama ile; belirli kalıplar, prensipler, kurallar çerçevesinde oluşturulan yazılı ve sözlü değerler bütünüdür. Zaman zaman yazılı zaman zaman sözlü olarak çıkar karşımıza. Sahip olunması mecburi değildir ama uygulanması mecburidir. Örneğin bir şirkette faaliyet gösteren bir personelsiniz. Hem kendinize ait prensipleriniz olmalı, hem mesleğinize ait prensipleriniz olmalı hem de çalıştığınız kurumun prensipleri olmalı. Nitekim biz kurumsal prensiplerden oluşan etik değerlere “Kurumsal Kültür” adını da vermekteyiz. Başarılı olmak, güven kazanmak, işinizi iyi yapmak ve kendi işinizde en iyi olabilmek için bu etik değerleri taşımanız gerekmektedir.
Ahlak!
Ahlak; sade bir tanımlama ile; sahip olunan ve olunması gereken, görerek ve duyarak öğrenmeye dayanan sözlü değerler bütünüdür. Önemli bir değerdir ahlak. Çünkü sonradan öğrenilen, zor kazanılan, çabuk manipüle edilen dolasıyla hızlı yitirilen bir değerdir. Ahlak da kapitalist sistemin getirdiği olumsuz hırs ve çabalardan fazlasıyla etkilenmiş ve bu sebeple de insanlar tarafından tıpkı bilgi gibi çok hızlı dezenformasyon yaşamıştır.
Neden?
Dolasıyla bugün baktığımızda yitirilen değerler arasında gösterilen, bilim insanlarının diline “neden” sorusu eşliğinde pelesenk olmak zorunda kalmış bir kavrama dönüşmüştür. Dikkatinizi çekerim; ne zaman bir felaket olsa, o felaketin altından ciddi bir ciddiyetsizlik ve ihmalkarlık, o ciddiyetsizliğin ve ihmalkarlığın altından da ahlaksızlık ve yitirilen etik değerler çıkıyor. Evet bugün ne acıdır ki yaşanılan acılara ve kaybettiğimiz canlara ağlarken; ek olarak ne zaman, nasıl yitirdiğimize inanmayı idrak edemediğimiz ahlak ve etik için de ağlıyoruz…
İlber Ortaylı diyor ki!
Çok sevdiğim, alanında uzman, çok değerli iki değerli profesörün söylemlerini paylaşmak istiyorum. Sayın İlber Ortaylı hocamız yaşanılan deprem felaketinin ardından katıldığı bir canlı yayında şu sözlerle içinde bulunduğumuz içler acısı durumu çok güzel özetlemişti; “yaşanılan bu felaket, bir fakirlik meselesi değildir, bir ihmalkarlık ve dolayısıyla bir ahlaksızlık meselesidir”. Gerçekten de öyle işin özüne bakıldığında. Yanlış, lüzumsuz ve eksik malzemelerle inşa edilmiş toz binalarla birlikte insanlığın da çöküşüne şahit olduk ve 1999 depreminden bu yana ne kadar geri gidildiğini gördük…
Celal Şengör uyarıyor!
Sayın Celal Şengör hocamızın da dediği gibi; “eğitim çok önemli ve çok gerekli. Cehalet hayatın getirdiği en büyük kötülük. Çünkü senin cahilliğin benim yaşamımı etkiliyor”. Kesinlikle öyle. Birinin sahip olduğu cehalet bir başkasının yaşam alanını ya cennet eyliyor ya cehenneme çeviriyor. Dolasıyla eğitim şart ama mantıklı ve bilinçli olmak kaydıyla.
Evet güzel insanlar! Neden? Sorusunu sormak için artık çok geç kaldığımızı düşünüyorum. Yine umutsuz değilim. Bu felaketlerden olumlu çıkarımlar yapabilen çok güzel insanların var olduğuna inanıyorum. Ama artık neden sorusunu sormak için yanlış bir zaman olduğu kanaatindeyim. Maalesef yaşanan felaketler yaşanmamış, kaybedilen hayatlar kaybedilmemiş olmayacak. Umarım başka canlar için bu saatten sonrasını toparlamayı başarabiliriz…
Kendinize iyi bakın…
Melda Özen
İlginizi çekebilir:
